به نام خدا
امداد و کمکهای اولیه
کمکهای اولیه چیست؟
به مجموعه اقداماتی گفته می شود که پس از بروز حادثه توسط افراد غیرپزشک و در محل حادثه انجام می شود.
هرگز مصدومی را حرکت نمی دهیم مگر در شرایط خاص.
شرایط خاص: شرایط خطر و نا امن بودن منطقه.مثل تصادفات جاده‌ای، آتش سوزی، زلزله،سیل،ریزش سقف،انفجار،یا منطقه‌ای که گاز منوکسید کربن پخش شده است.در این شرایط نباید کمکهای اولیه کنیم.باید مصدوم را به جای امن ببریم و بعد کمکهای اولیه انجام شود و یا محل را امن کنیم.
کاری که بلد نیستید، انجام ندهید.اگر انجام بدهید و خراب کنید، وضعیت بدتر می شود.در تصادفات جاده‌ای نود در صد قطع نخاع به خاطر جابجایی نادرست ایجاد می شود. مثلاً تجویز دارو یا تزریقات اگر بلد نیستید، انجام ندهید.
اهداف کمکهای اولیه:
۱-نجات مصدومین
۲-کمک به بهبودی مصدوم
۳-جلوگیری از وخیم شدن حال مصدوم
۴-رساندن مصدوم به مراکز درمانی.
مواظب باشید کسانی که دوره ندیده اند دخالت نکنند.
امدادگر باید اطلاعات داشته باشد و دوره دیده باشد، دارای اطلاعات کافی و بروز باشد، خونسرد باشد، سرعت عمل داشته باشد و از کمترین امکانات بیشترین بهره را ببرد.
منطقه ای که باید کمک رسانی کنیم را صحنه حادثه می گویند.
انواع ارزیابی:
۱-ارزیابی صحنه حادثه
۲-ارزیابی اولیه
۳-ارزیابی ثانویه
۴-ارزیابی پایش مداوم
ارزیابی صحنه حادثه:
شامل:
۱-انجام EMS:
درخواست کمک و فراخوانی خدمات درمانی.
۲-قانون STOP:
مدیریت صحنه حادثه.
ارزیابی صحنه حادثه نباید بیشتر از یک دقیقه بطول انجامد.
تعریف قانون STOP:
در این قانون S یعنی STOP:
به معنای ایست، یعنی توقف چند لحظه‌ای عملیات در ابتدای ورود.
وT به معنای THINK:
یعنی فکر کردن.فکر کردن در مورد خسارات، تلفات، شرایط.
و O یعنی OBSERVE:
به معنی مشاهده.یعنی بررسی نحوه کاهش آسیب و موارد خطر آفرین.
و P یعنی PLANNIG:
به معنی برنامه ریزی.یعنی برنامه ریزی برای انجام عملیات و اقدامات و مشخص کردن وسایل مورد نیاز.
ارزیابی اولیه:
شامل مراحل:
۱-بررسی سطح هوشیاری به روشAVPU
۲-معاینه اولیه فرد به روش I-ABC
توضیحات این دو مرحله بعداً تدریس خواهد شد.انشاالله.
