اگر تولیدات زنبورعسل را کنار بگذاریم و فقط نقش گرده افشانی را در نظر بگیریم، همین یک خاصیت مارا به طور کامل مجاز می کند که پرورش زنبورعسل را انجام دهیم.
اهمیت زنبورعسل تا آنجاست که در یک کنگره از زبان زنبورعسل بیان شده است که:«اگر من بمیرم، تو هم میمیری».
گرده افشانی و رشد گیاهان باعث رشد دام ها می شود و همه در یک زنجیره قرار می گیرند و باعث حیات انسان می شود.
بره موم را از روی صمغ درختان جمع می کند و داخل کندو می آورد یعنی خودش تولید نمی کند.
حتی زهر زنبورعسل هم دارای فواید زیادی است.
عسل با توجه به ترکیبات و آنزیم های مختلف یک ماده بسیار ارزشمند در زندگی بشر است و امروزه نقش این ماده حیاتی روز به روز بیشتر از قبل مشخص می شود.
امروزه مشخص شده است بر حسب این که عسل از روی کدام گل ها شهدش جمع شده، می تواند در درمان بیماریهای خاص مورد استفاده قرار بگیرد.
مثلاً عسل تهیه شده از گل اقاقیا(آکاسیا) تب بر است و عسل تولید شده از آویشن ضد کم خونی است و عسل تهیه شده از بابونه ضد ورم معده است.
 عسل ها به دو شکل تهیه می شوند:
۱-منوفلور یعنی عسلی که از روی یک نوع خاص گیاه جمع آوری میشود.هنگامی که زمین زیر کشت یک نوع محصول است.
۲-پلی فلور یعنی عسلی که از مجموعه ای از گیاهان تهیه می شود، مثل عسل هایی که در ایران وجود دارد که اکثراً پلی فلور هستند.
 در نواحی شمال کشور بیشتر مرکبات وجود دارد، پس عسل حاصله، عسل مرکبات است و در طی سال به دلیل مهاجرت دادن کندوها به مناطق غیرمرکبات، عسل در این دوره مثلاً عسل گیاهان کوهستانی می باشد.
 در بسیاری از کشورهای دنیا، باغدارها کندوهای زنبورعسل را اجاره می کنند و در فصل گرده افشانی در داخل باغ ها به قصد گرده افشانی نه تولید عسل قرار می دهند و باعث تولید و بالا رفتن تعداد گیاهان می شوند.اما در ایران فکر می کنند که زنبورها سرگل را می خورند، در صورتی که اصلاً اینطور نیست.
 در ارتباط با تولید موم، زنبورها دارای غددموم ساز در دو طرف حلقه های اطراف شکم اند که در یک سن خاصی فقط رشد کافی دارند و تولید موم می کنند.بعد از سنین جوانی غدد تحلیل می روند.
پس همه زنبورها موم سازی نمی کنند، اما موم پایه ی اصلی و اولیه ی خاص لانه ها برای زنبور عسل است.پس تولید موم دارای اهمیت است و برای تولید یک کیلو موم حداقل ۸ کیلو عسل باید مصرف کنند و ارزش موم حتی ازعسل هم بالاتر است.
در صنعت این موم ها مصارف زیادی دارند مثلاً صنعت شمع سازی، نساجی و فیزیوتراپی.
وقتی موم حرارت می بیند، شل و ذوب می شود و در اثر سرد شدن سخت می شود و برای فیزیوتراپی انگشت دست استفاده می شود.